37 lat temu, w nocy z 12/13 grudnia 1981 roku, komunistyczne władze wprowadziły w Polsce stan wojenny. Jego celem była likwidacja protestów społecznych oraz wstrzymanie procesów demokratycznych, zainicjowanych w sierpniu 1980 roku.
Wielu Polaków pamięta dramatyczne wydarzenia grudnia 1981 roku, jednak dla młodego pokolenia stan wojenny to przed wszystkim historia, którą mogą poznawać z książek, filmów i świadectw czy też z wierszy jednego z naszych uczniów.
13 GRUDNIA
Piękny mroźny poranek
13 grudnia 1981 roku
Hałas czołgów i łomot do drzwi
Budzi Polaków z głębokiego snu
Ojców i synów aresztowano
I wywieziono nie mówiąc gdzie
Matki i córki w łzach zostawiono
Z obawą w sercu , co dzieje się
Telefony wciąż głuche są
Telewizja i radio nie mówią nic
W tym ciszę przerwał głos generała
I w eter Polski tak grożnie brzmi
Obywatelki i obywatele z PRL
Z myślą o wasze bezpieczeństwo
Wprowadzam stan wojenny na cały kraj
I godzinę milicyjną na całą noc
Wojsko milicja a także zomo
Na skrzyżowaniu ulic tkwi
Wszystkich sprawdzają i legitymują
Bez przepustki nie przejdzie nikt
W sklepach na pułkach już niema nic
Żywność na kartki , paliwo na talony
Państwo decyduje o tym już dziś
Jak szary obywatel ma żyć
GRUDZIEŃ 13
W sobotę mama do snu dzieci utuliła
I śpiąca sama się położyła
Rankiem 13 grudnia zomo ją zbudziło
Żeby jej męża za zdradę towarzyszy na zesłanie wywieziono
Dzieci się budzą gdzie tata kochany
Lecz widzą twarz mamy łzami zalaną
Mama im włącza kogutka z teleranka
A tam generał obwieszcza wojnę z samego poranka
Obywatele i obywatelki mówię wam
Kraj mój jest wielki
Przyjmiemy was z otwartymi ramionami
Tylko dla władzy się nie stawiamy
Domów i fabryk zomo broniło
Żeby się dobrze ludziom tam żyło
Lecz gdy się zbłądziło i władzy sprzeciwiło
To zomo grzecznie pałą na dobrą drogę nawróciło
Daniel Kojro kl. III ZS