Aktualności

My­śla­łem:

ni­g­dy się nie zmie­ni

 

za­wsze bę­dzie cze­ka­ła

ubra­na w bia­łą suk­nię

i nie­bie­skie oczy

na pro­gu wszyst­kich drzwi

 

za­wsze bę­dzie uśmie­cha­ła się

wkła­da­jąc ten na­szyj­nik

 

aż na­gle

urwa­ła się nit­ka

te­raz per­ły zi­mu­ją

w szpa­rach pod­ło­gi

 

mama lubi kawę

cie­pły ka­fel

spo­kój

 

sie­dzi

po­pra­wia oku­la­ry

na szpi­cza­stym no­sie

czy­ta mój wiersz

i siwą gło­wą mu za­prze­cza

 

ten któ­ry upadł z jej ko­lan

za­ci­ska usta i mil­czy

więc nie­we­so­ła roz­mo­wa

pod lam­pą źró­dłem sło­dy­czy

 

nie­uno­szo­ny żalu

z ja­kich pije on stud­ni

po ja­kich dro­gach cho­dzi

syn nie­po­dob­ny do ma­rzeń

 

kar­mi­łam mle­kiem ła­god­nym

jego spa­la nie­po­kój

krwią go ob­my­łam cie­płą

ręce ma zim­ne i szorst­kie

 

z da­le­ka od two­ich oczu

prze­bi­tych śle­pą mi­ło­ścią

ła­twiej unieść sa­mot­ność

 

za ty­dzień

w zim­nym po­ko­ju

ze ści­śnię­tym gar­dłem

czy­tam jej list

 

w tym li­ście

li­te­ry sto­ją osob­no

jak ko­cha­ją­ce ser­ca